""HAK ŞERLERİ HAYR EYLER,
ZANNETME Kİ GAYR EYLER , ARİF ANI SEYREYLER
MEVLA GÖRELİM NEYLER ; NEYLERSE GÜZEL EYLER.""
Biz de Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri gibi şiirin bu bölümü ile Yaradan’a sığınırız ve Ayet Meali ile,şer görünen her işte hayır, hayır görünen her işte de şer vardır.
İnşallah akıbetimiz hayır olur. Dualarımız bu yöndedir. Ama, elin uşağı insanı kendi halinde rahat bırakmıyor ki? Olmadık yerde kaşımalar, tahrikler, alttan üste kemçirmeler, hakaretler…
Velhasıl rahat yok. Her şey aşikar Rabbim kullarını büyük bir sabır sınavından geçiriyor. Sabredenler her zaman kazanır. Bu da Allah’ın lütfü keremi değil mi?
İçinde yaşadığımız zor günleri el birliği ile aşmak görevimiz.
Kimsenin bahane üretmesi, sahanın dışına kaçması, kaçak oynaması, kalleşlik yapması doğru değil.
Velev ki toplumda azanlar, şımaranlar,saldırganlar olsa dahi…
Kimi kırgın, kimi azgın, kimi sapkın bir sürü sergerdeye uyduk kalabalığa, bindik bir alamete, gidiyoruz kıyamete…
Gemimiz son hızla yol alıyor. İnşallah kayalıklara oturmaz?
BU GEMİDE YARAMAZLIK YAPANLAR, OYUN BOZANLAR, TERS KÖŞE YAPANLAR, TEPİNENLER ÇOK Olacaktır da.
Fakat, fakat… Haklılar her zaman her yerde hak iddia eder, burada olmazsa Allah’ın huzurunda hakkını alır, ya haksızlar ne yaparlar? Kimde, nerede ,nasıl hak alırlar?
Veya kendilerini hep haklı zannedenler ya sonunda kaybederlerse..
Neden sonunu düşünmezler ki?
Hakkı, hukuku, adaleti hiçe sayanlar, hep ben haklıyım diyenler, birbirlerine tuzak üstüne tuzak kuranlar neden Allah’ın büyük tuzağını düşünmezler acaba? Son derece derin hırslarla Müslüman kardeşini saf dışı bırakanlar, kaç günlük dünyada yaşadıklarını sanıyorlar?
İlahi Kelama inandıklarını ikrar eden biz insanlar, neden irkilmezler?
Neden kendilerine gelmezler? Neden günahları ile, niyetleri ile,tapıp ettikleriyle yüzleşmezler?
Bu güç , bu zehirlenme, bu yüzsüzlük neden?
İnsanoğlu kıblesini kaybedince yanlışı görmez, ikazlara kulak asmaz,bir türlü yola gelmez.
Hep ben haklıyım, ben doğruyum, ben güçlüyüm..der durur, ta ki enseden Azrail AS. yakalayana kadar.
İnsan azmasın yoksa, ne ALLAH’ın hukukunu, ne insanın hukukunu, ne Kamunun hukukunu, ne de diğer varlıkların hukukunu tanıyor, unutuyor, her hakkı, enesini yani benliğini tatmin için inat ediyor.
Peki değer mi bunca haksızlığa, bunca tantanaya, bunca gürültüye?
Değmez elbette. Hele de yerini yurdunu bilenler için hak ve özgürlükler tartışılmaz değerlerdir.Yoksa değer yargılarımızı mı kaybettik yahu?
AKLIMIZI BİR YERDE Mİ UNUTTUK?
Hep yabancılaşmak derdik, meğerse altın gibi bize ait kıymet ölçülerimizi ,değer yargılarımızı da yitirmişiz.Allah korusun, bizi biz yapan ölüler dinimiz, töremiz, k,l,ğ,m,z,.. her şeyimiz ölümsüz olup onlar kıyamete kadar bakidir.Ancak bizler helak olur, bizden önceki zalim, inkarcı, inatçı,tevbesiz kavimler gibi yok oluruz. Geliniz, yolun burasında yanlışlardan dönelim. Birbirimize kıymayalım. Helalleşmek varken kavgaya değmez.
Sade bizler çarpışmıyoruz, tüm inananlar dağıldı. Niye görmüyoruz, yoksa onlar insan değil mi? Hani bizler kardeştik? Kardeşlik öyle kuru laflarla olmuyor, dostlar, olmuyor.
Hak, hukuk meselesi. Kul hakkı ile ölmek veya ölmemek…
İla Cenneti Rabbimiz gösterince mi helalleşmek?
Sen dostum, sen de nelerden bahis açıyorsun?
Bu konuları bizler sende iyi biliriz, ders verme? Diyorsanız, doğrudur.
Herkes biliyor ama bildikleri ile amel etmiyor.
Bu nasıl olacak? Gelinen son kertede Hz. Adem AS ‘ın çocuklarını hatırlatmak görevim.
İster tutun, ister erteleyin, iste hemen yola gelin.
EL TUTUŞUN, ANLAŞIN, HAYIRDA YARIŞIN.
Temizlenin, tevbe edin, Allah ve kulları önünde barışın ve kazanın.
Kaybetmeyin. Zaman geçiyor. Küskün gitmeyin son yolculuğa.
Dört kişinin omzunda rahat gidiniz.
İnsanlar böyle fitne zamanlarında ya korkuyor, ya büyük beklentileri var konuşmuyor…
Konuşanlar dışlanıyor, şarlatanlar ortada geziyor.
Doğrular söylenmiyor.
Kulisler dedikodu ile vakit öldürüyor.
Dostlar da duymak istemiyorlar.
Allah’ ın huzurunda bize düşen bu ikazı yapıyoruz, hak, hukuk, adaletin yanında yer alıyor ve uyarıyoruz: çok uzadı şu kötü işler?
Her ne ise hukukun,yargını,kanunun bildiği meseleler ne ise çözün gitsin .
Tarihte nice ordular barışmış, devletler anlaşmış bu günlere gelmişiz.
Heey akil adamlar ,neredesiniz, araları bulun, sevap işleyin!!!
Kaybetmeyelim. Vicdanlar daha fazla kanatılmasın.
İnsaflar kan ağlıyor. Çocuklarımız mutlu olsunlar.
Millet olarak bunu hak etmiyoruz.
BARIŞ İÇİN!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder