BAĞ-I RANÎ

 

BAĞ-I RANÎ Gördüm tanıdım değildi pek hoş Hoşlanmış idim fakat o kızdan Layık mı ana değil demek hoş Çıkmak ne reva bu söz ağızdan Yadımda değildi yada geldi Temin ederim ki pek güzeldi.   Ahvalimde hiç değildi âgâh Hatta bana âşina değilken Söylerdi lisan-ı hâli her gâh Her hâline vakıfım senin ben Baktıkça alınır yüzünde bir hâl Tavsifini mümkün olmaz ikmal.   Bir hal idi hüsnden güzel o Tasvirde pertev-i zekâyı Bir hüsn idi çehreye bedel o Tenvirde zulmet-i bekayı Söyler dururum içip peyapey Herkül gibi bir Venüs ne hoş şey. (Bunlar O'dur) Abdülhak Hâmit Tarhan ( 1852 - 1937 ) Büyük Türk Şiiri Antolojisi 1, S. 40 Agâh: Haberdar, bilen Tavsif: Bir şeyin iç yüzünü anlatmak Pertev: Işık, hız Peyapey: Birbiri ardınca