ADANA TAŞKÖPRÜNÜN PARKE TAŞLARI
Arnavut kaldırımı
Bu makale , doğrulama için ek alıntılara ihtiyaç duyar . ( Eylül 2008 ) ( Bu şablon mesajını nasıl ve ne zaman kaldıracağınızı öğrenin ) |
Parke taşı, parke taşı büyüklüğünde taşlara dayalı doğal bir yapı malzemesidir ve kaldırım yolları , sokaklar ve binalar için kullanılır.
Belçika blokları olarak da adlandırılan setler , genellikle "kaldırım taşları" [1] olarak adlandırılır, ancak bir yerleşim, bir arnavut kaldırımından normal bir biçime sahip taş ocağıyla veya şekillendirilerek ayrılırken, arnavut kaldırımı genellikle doğal olarak oluşan bir biçimdedir ve daha az boyut olarak tek tip.
Yolda kullanın [ düzenle ]
Parke taşları tipik olarak ya kum ya da benzer bir malzemeye yerleştirilir ya da harç ile birbirine bağlanır . Arnavut kaldırımlı parke döşemesi, bir yolun tüm yıl boyunca yoğun bir şekilde kullanılmasına izin verir. Toprak yollarda sıklıkla bulunan izlerin birikmesini engeller . Suyu anında boşaltma ve yağışlı havalarda çamurlanma veya kuru havada tozlanma gibi ek avantajlara sahiptir. Ayakkabılı atlar ayrıca taş kaldırımlarda, sahalarda veya setlerde asfalt veya asfalttan daha iyi çekiş elde edebilirler. Gerçek şu ki taşıma tekerlekleri , at toynaklarıve hatta modern otomobiller bile parke taşı döşemenin üzerinde yuvarlanırken çok fazla ses çıkarır, bir dezavantaj olarak düşünülebilir, ancak yayaları yaklaşma konusunda uyarma avantajına sahiptir. İngiltere'de, sesi azaltmak için hasta veya ölmekte olan bir kişinin evinin dışındaki kaldırım taşlarına saman atma geleneği vardı.
Kum içine yerleştirilmiş parke taşları , geçirgen kaplama olması ve yerdeki hareketlerle çatlamaktan ziyade hareket etmesi gibi çevresel avantajlara sahiptir .
Bugün kullanın [ düzenle ]
On dokuzuncu yüzyılda kaldırım taşlarının yerini büyük ölçüde taş ocağı işletilen granit setler (Belçika bloğu [2] olarak da bilinir ) almıştır. Arnavut kaldırımı kelimesi genellikle bu tür tedaviyi tanımlamak için kullanılır. Setler, düzenli desenlerle döşenen nispeten düzgün ve kabaca dikdörtgen taşlardı. Arabalar için kaldırımlardan daha yumuşak bir sürüş sağladılar, ancak avlu ve benzeri gibi yoğun şekilde kullanılan bölümlerde, alışılagelmiş uygulama, takımları, zamanın standart aks uzunluğu ile ayrılmış paralel granit levhalarla değiştirmekti.
İngiltere'de, eski zamanlardan beri düz, dar kenarlı yassı taşların düzgün bir asfalt yüzey sağlamak için kenara yerleştirilmesi olağandı. Bu, 'eğimli' bir yüzey olarak biliniyordu ve yuvarlak çakıl taşları gerektirmediğinden, İngiltere'nin her yerinde yaygındı. Eğimli yüzeyler, düzenli olarak boyutlandırılmış granit setlerinin kullanımından bin yıldan daha uzun bir süre öncesine dayanmaktadır. Bu tür eğimli kaplama, yuvarlak taşlardan oldukça farklıdır, ancak her iki form da genellikle "Arnavut kaldırımlı" yüzeyler olarak adlandırılır. Hayatta kalan gerçekten eski 'Arnavut kaldırımlı' alanların çoğu gerçekte eğimli yüzeylerdir. Bir cobbled alan "Causey" olarak, "C Deneyi" ya da "cassie" olarak bilinen İskoç (muhtemelen gelen geçit ). [3]
Arnavut kaldırımlı ve "çökmüş" sokaklar , 20. yüzyılın başlarında yavaş yavaş yerini macadam yollara, daha sonra asfalt ve son olarak da asfalt betonuna bıraktı . Bununla birlikte, parke taşları genellikle modern araç trafiğine sahip sokaklarda bile tarihi alanlarda korunur. Avrupa'daki birçok eski köy ve şehir hala parke taşlarıyla döşeli veya perdelidir.
Son yıllarda, parke taşları Avrupa'da yeni yayalaştırılmış sokakların asfaltlanması için popüler bir malzeme haline geldi . Bu durumda, yayalar yaklaşan araçları duyabildiğinden, yüzeyin gürültülü doğası bir avantajdır. Parke taşlarının görsel ipuçları, bölgenin normal bir caddeden daha fazlası olduğunu da netleştiriyor. [4] Parke taşlarının / setlerin kullanımı, normal asfalt yol ortamına kıyasla "benzersiz ve sanatsal" olarak tanımlanan daha "üst düzey" bir karayolu çözümü olarak kabul edilir. [5]
Philadelphia , Boston , Pittsburgh , [2] New York City , Chicago , San Francisco , New Castle , Portland (Maine) , Baltimore , Charleston ve New Orleans gibi eski ABD şehirlerindeki eski caddelerin çoğu parke taşlarıyla döşenmiştir ve setler (çoğunlukla setler); ancak bu tür pek çok cadde, yoğun trafik nedeniyle çatlayıp aşınabilen asfaltla kaplanmıştır, böylece orijinal taş kaldırım ortaya çıkarılmıştır.
Saskatoon, Saskatchewan , Kanada gibi bazı yerlerde , 1990'ların sonlarında, bazı yoğun kavşaklarda, kaldırımın aşınmış bölümleri boyunca hala kaldırım taşları görülüyordu. Toronto'da setlerin kullanıldığı sokaklar tramvay yolları tarafından kullanıldı ve 1980'lerde kayboldu, ancak yine de Distillery Bölgesi'nde bulunuyor .
Latin Amerika'daki Buenos Aires , Arjantin gibi birçok şehir ; Zacatecas ve Guanajuato , Meksika ; Eski San Juan , Porto Riko ; Filipinler , Vigan ; ve Montevideo , Uruguay , halen faal ve iyi durumda olan çok sayıda Arnavut kaldırımlı sokaklarıyla tanınmaktadır. Granit taşların elle yerleştirilmesi ve düzenlenmesi ile hala geleneksel yöntemlerle korunmakta ve onarılmaktadır.
In Çek Cumhuriyeti , renkli eski parke taşı yolları vardır mermer ve kireçtaşları . Üç renkli tasarım (kırmızı / kireçtaşı, siyah / kireçtaşı, beyaz / mermer) Bohemya'da uzun bir geleneğe sahiptir . Eski usullerin küpleri el yapımıdır.
Mimaride kullanın [ düzenle ]
Gelen Finger Lakes New York Eyaleti Bölge, son buzul çağında buzulların çekilmesi oluşturmak için kullanılabilir çok sayıda küçük, yuvarlak kaldırım bıraktı. Bölgedeki İç Savaş öncesi mimari, duvarlarda parke taşlarını yoğun bir şekilde kullanmıştır. Bugün, kalan 600'den az arnavut kaldırımlı bina, çoğu özel ev olan tarihi yerler olarak ödüllendiriliyor. Amerika'daki arnavut kaldırımlı binaların yüzde doksanı Rochester, New York'un 75 millik bir yarıçapı içinde bulunuyor. [6] Paris Kasabasında da bir grup Arnavut kaldırımlı bina var , Ontario . Evlere ek olarak, ahır, posta arabası tavernaları, tütsü evleri, mağazalar, kiliseler, okullar, fabrikalar ve mezarlık işaretleri yapmak için parke taşları kullanıldı.
ABD'deki tek halka açık parke taşı binası , Alexander, New York'ta bulunan Alexander Klasik Okulu'dur .
Bisiklette kullanın [ düzenle ]
Bu bölüm herhangi bir kaynağa atıfta bulunmaz . ( Mart 2013 ) ( Bu şablon mesajının nasıl ve ne zaman kaldırılacağını öğrenin ) |
Bisiklet yolu yarışlarında, parke taşları biniciler için ek bir zorluk olarak kullanılır. Kaldırım taşlarını verimli bir şekilde, düşmeden veya patlamadan sürmek belli bir beceri gerektirir. Flanders Turu ve Paris – Roubaix , kayda değer Arnavut kaldırımlı klasiklerdir .
Ayrıca bkz. [ Düzenle ]
- Orta büyüklükteki çakıl taşlarının uyumlu, dekoratif bir düzenlemesi olan Calade , zemine sabitlenmiştir.
- Kaldırım taşı
- Portekiz kaldırımı
- Sett (yanlışlıkla arnavut kaldırımı olarak adlandırılmış)
- Arnavut kaldırımlı sokakların listesi
- Arnavut kaldırımlı binaların listesi
Referanslar [ düzenle ]
- ^ "Arnavut kaldırımı" . Oxford İngilizce Sözlüğü . Oxford University Press . Erişim tarihi: 4 Nisan 2012 .
- ^a b Potter, Chris (14 Ekim 2004). "Pittsburgh'un orijinal bitmiş yolları ve sokakları parke taşı, Belçika bloğu veya başka bir tür tuğla ile mi kaplanmıştı?" . Pittsburgh City Paper . 14 Haziran 2011tarihindeorjinalindenarşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2009.
Aslında, Belçika bloğu, taşın türüne değil, kesilme şekline atıfta bulunur: dikdörtgenler.
İnsanlar genellikle bu şekilde asfaltlanmış yollardan "arnavut kaldırımlı sokaklar" olarak söz eder, ancak bu kesinlikle doğru değildir.
Parke taşları, tipik olarak nehirler tarafından pürüzsüz bir şekilde giyildikleri için yuvarlaktır.
Sürmek cehennem olabilir, ama ucuzlardı: onları nehirden çıkarabilirsin ...
- ^ İskoç Ulusal Sözlük Derneği (1999) Concise Scots Dictionary . Edinburgh, Polygon. ISBN 1-902930-01-0
- ^ "Mimar: Arabalara açık Salem yaya alışveriş merkezi, park yeri" . Salem Haberleri . 13 Nisan 2011 . Erişim tarihi: 23 Nisan 2011 .
- ^ Frances Page, Cecilia (2010). Otantik İçgörüler .
- ^ "Arnavut Kaldırımı Mimarisi" . Orleans County Turizm . Orleans County Turizm . Erişim tarihi: 30 Ocak 2020 .
Dış bağlantılar [ düzenle ]
Wikimedia Commons, Cobblestone ile ilgili medyaya sahiptir . |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder